27 december
27 december
26 december
Met kerst heb ik 2 leuke kauwspeeltjes gekregen van Yvonne. Kauwen is goed voor me, zeggen ze. Inmiddels mis ik al 2 melktanden onder en zie je 2 nieuwe tanden al zitten al zijn ze nog niet door.
—–
23 december
Vanmorgen was ik weer op de bank geklommen en als ik mijn voorpoten op de leunig zet, kan ik net bij een plant komen. Vrouwtje zag dit en riep meteen foei. En ik sprong meteen van de bank. Zo, dat kan ik dus ook al. Gisteren stond ik zelfs al op de derde tree van de trap. Pfff mag ook al niet. Voor traplopen ben ik nog te jong zeggen ze. Nu zit er een traphekje voor.
O ja, dit moet ik ook even vertellen. Als er koffie gemaakt wordt, dan ga ik in de keuken zitten en kijk heel lief de baas aan. En dan krijg ik een hondenkoekje waar ik best even op kauwen moet. Nu hoorde ik vertellen dat Nikkie en Heike, de 2 vorige boxers, dat ook deden. Die gewoonte zet ik dus maar voort.
22 december
Ik speel graag voor mol in mijn mand:
18 december
Vandaag is er weer een foto gemaakt dat ik die nepboxer aan zijn oor knabbel. Op
8 november ging ik zitten, nu had ik daar geen zin in. Maar het valt vast wel op dat ik gegroeid ben.
17 december
Ja hoor, vrouwtje had eindelijk een camera meegenomen naar het park, zodat ze me heeft kunnen filmen terwijl ik aan het rennen ben. De herdershond Rex denkt dat ik zijn stok wil pakken, vandaar dat hij blaft. Maar zo ben ik (nog) niet.
15 december
En vanmiddag waren er wel 6 honden op het grasveld. Allerlei soorten en maten maar ook boxer Endy. Zij denkt steeds dat ik haar bal wil pakken. Doe ik niet, ik wil alleen maar spelen en rennen. Thuis zomaar in mijn mand in slaap gevallen.
12 december
Vanmiddag heb ik op het grote grasveld gespeeld met Indy, een bouvier.
Niet te lang, want dat is nog slecht voor mijn poten. Toen ik weer thuis was ben ik maar gaan slapen, want ik was best wel moe.
7 december
Vandaag wilde ik de baas helpen met dweilen. De dweil heb ik al in mijn mand gelegd, maar die stok kreeg ik niet echt te pakken. Ik heb er wel tegen “gepraat”.
6 december
Het is me gelukt, gisteren ben ik op de bank in de kamer geklommen. Gaat niet echt makkelijk nog, maar het lukt me wel. En ik loop in het park ook stukken los mee of ik ren tussen het vrouwtje en de baas heen en weer. En elke keer krijg ik dan een beloning. Lekker hoor. Onderweg komen we ook honden tegen die ik dan even begroet en ik krijg vaak een aai van mensen, want ze vinden me een mooie, leuke boxer!
omdat ik goed luister 
krijg ik wat lekkers
29 november
Ik ben nu ruim 11 weken, en sta al hoger op mijn poten. Ik word nu om ongeveer 7 uur wakker en dan wil ik wel mijn ochtendrondje lopen. Dus vrouwtje moet vroeg op. Ik loop nu al een stuk verder mee.
Weet je wat ik ook al kan? Op de tuinbank springen. Wacht maar af baasjes, straks spring ik ook op de bank in de kamer.
16 november
Van de week is nog een filmpje gemaakt van dat ik voor de eerste keer in het park liep.
14 november
Ik ben nu 9,5 week en groei goed. Ik slaap ’s nachts tot een uur of 5, dan moet ik toch echt even plassen, maar daarna tuk ik door tot half 8. Mooie tijd om op te staan en mijn ochtendrondje te lopen. Eigenlijk wil ik na het piesen en poepen meteen terug, maar het vrouwtje weet me toch een stukje verder te krijgen. Thuis gekomen krijg ik mijn bak met brokken en vers drinkwater. 2 uur later ga ik toch echt weer een tukkie doen, want slapen is goed voor puppies is mij gezegd.
In de tuin staat een koe, nee geen echte, maar wel leuk om steeds naar toe te lopen.
8 november
Ik was een andere boxer (pffffff het is helemaal geen echte boxer) aan het besnuffelen en in z’n oor aan het bijten. Blijkt dat de vorige 2 boxers, Nikkie en Heike, dat ook deden toen ze 9 weken jong waren.
Yuna 
Heike 
Nikkie
8 november
Vergat ik gisteren nog te vertellen. Ik heb cadeautjes gekregen, van Indy en Diesel.
en op de dag dat ik “thuis” kwam, heeft het vrouwtje van Endy, ook een boxer, deze foto gemaakt.
7 november
Buiten lopen vind ik best wel leuk. Soms ga ik wel even op mijn kont zitten en om me heen kijken. Maar dan loop ik weer dapper verder. Als ik naar huis wil, dan weet ik al welk paadje ik in moet.
en na wandelen lekker slapen
4 november
Vannacht ben ik wel een paar keer wakker geweest, maar heb best lekker geslapen in mijn nieuwe omgeving. En dan vanmorgen mijn eerste echte uitlaatrondje. Best spannend aan de lijn lopen en wat je toch allemaal ziet…. blaadjes, stokjes, steentjes. Netjes buiten gepiest en gepoept en weer thuis eerst water drinken. Mijn waterbak weet ik al goed te vinden. En dan kreeg ik brokjes. Lekkerrrrr, ze waren dan ook zo op.
mijn eerste actie foto 
dit ligt zooooo lekker
3 november
Vandaag is dan de dag gekomen dat ik mijn mama en mijn 8 zusjes en broertjes ga verlaten. Ik ga met mijn nieuwe baas en vrouwtje mee naar huis, maar eerst een reis in de auto van ca. 2 uur. Buiten kijken vind ik leuk, op schoot bij Yvonne die ook mee was om mij op te halen, maar ook slapen in een mandje bevalt mij prima.
23 oktober
Ook nu kwamen ze weer even naar mij en mijn broertjes en zusjes kijken. Ja, ik ben zeker al weer gegroeid. Nog 1,5 week en dan mag ik met ze mee naar huis.
13 oktober
Vandaag zijn mijn nieuwe baasje en vrouwtje en Yvonne komen kijken hoe gegroeid ik al ben. Ik ben nu 5 weken jong. Er is ook een filmpje gemaakt.
10 september
Dit is mijn mama een paar dagen voor de bevalling en dit zijn mijn 6 zusjes en 2 broertjes. We zijn hier 1 dag oud.
september
Vanaf nu ga ik, Yuna, in het dagboek schrijven.
Ik ben geboren op 9 september in Haaksbergen.
Kijk, dit zijn mijn papa en mama.
papa Dantes vom Schloss 
mama Una Juna van Hilarius
————————————————————————————————————————————————————
Lieve Heike,
Op 14 juli 2012 zag je voor het eerst het levenslicht,
helaas deed je je ogen op 13 februari 2019 voor de allerlaatste keer dicht.
Als jonge pup kwam je terecht bij Nikkie die al even de baas was in ons huis,
dat was in het begin even wat gegrom van haar kant, maar al snel voelde je je er thuis.
Je deed haar na door op een goedgekeurde camping te rollen door het gras,
bij mooi weer lag je graag te zonnen om daarna even af te koelen in een waterplas.
Je was altijd vrolijk en blij als er iemand binnen kwam,
jij moest eerst gedag gezegd worden, daarna mocht ik pas naar pap en mam.
Een tas werd uitvoerig besnuffeld want wie weet zat daar wat voor jou in,
en 1 cadeau papiertje om kapot te scheuren was voor jou wel wat te min.
Kusjes geven deed je niet op commando, maar een poot geven kon je als de beste,
spelen en slapen met een stukje tong uit je bek na een goede wandeling was hetgeen wat er dan restte.
Dennis en ik rijden graag op een mountainbike, al mocht je er niet achter aan gaan,
maar zou je los lopen en de kans krijgen, dan had je het ook echt gedaan.
Hapsnoet, druktemaker, grietepiet en whitesocks waren een paar bijnamen die we je
gaven,
het maakte niet uit hoe we je noemden, je kwam toch altijd wel aandraven.
Het is uiteindelijk allemaal zo snel gegaan, het is nog amper te geloven,
binnen een paar uur was je overleden, nu moeten we door en dat zullen we aan je beloven.
We zijn dankbaar voor de mooie tijd die je bij ons was,
het is nu zo stil in huis, dat besef je altijd achteraf pas.
13 februari
Een zeer trieste mededeling: onze lieve, trouwe Heike is vannacht zeer plotseling overleden. Ze was pas 6 jaar en 7 maanden.
“Gelijk met haar stierf er wat in ons”.
20 januari
Yvonne is weer naar huis. Ik mis haar best wel. Maar nu is vrouwtje ziek geworden en moet ik alleen met de baas gaan wandelen. Maar als ik weer thuis kom van wandelen, dan ren ik nu op haar af.
16 januari
Het speeltje wat ik met kerst kreeg, piept niet meer in zijn staart. Wel nog als ik in zijn snuit bijt. Dus vrouwtje, graag even maken. Ik ga dan voor het vrouwtje zitten en wacht net zo lang tot ze klaar is. Duurt het mij te lang, dan geef ik een duwtje of leg mijn kop op haar schoot. Ze heeft een nieuw piepertje in de snuit gedaan en ook een of ander rammelding (komt uit het nijlpaard van Nikkie) in gedaan.
Als ik Fret, zo noemen ze mijn speeltje, nu oppak dan maakt ie al geluid en dan kan ik ook nog in zijn snuit en staart bijten. Super!!
10 januari
Ik ben toch echt een hond die kan klokkijken. ’s Morgens om half 12 laat ik toch wel even merken dat het tijd is om te gaan wandelen, net zoals om half 5. Ook ’s avonds om half 11 laat ik het weten dat ik nog even een plasje wil doen voor het slapen gaan.
Ook op woensdagavond kan ik klok kijken. Dan komt meestal Yvonne langs. Om kwart over 9 ga ik al midden in de kamer zitten en blijf naar de deur kijken tot ze komt. Gisteravond moesten ze om me lachen. Ik zat keurig weer te kijken naar de deur of ze er al aan komt. Maar ze logeert hier natuurlijk en Yvonne zit op de bank te schateren. Nou, toen ben ik ook maar op de bank gesprongen en bij haar gaan liggen.
6 januari
Iedere keer als ik weer thuis kom van het wandelen, dan storm ik de kamer in om te kijken of Yvonne er nog wel is. Ze hebben een tafeltje voor de bank gezet, zodat ik niet direct haar been aanraak die op een stoel ligt. Maar ja, dan kan ik haar niet goed begroeten. Ik kijk, zie het tafeltje, neem een grote sprong over het tafeltje zo de bank op. Zo kan ik haar tenminste op mijn manier begroeten en ga gezellig ook op de bank liggen. Het tafeltje hebben ze maar weer weggezet.
2 januari
Ik begroette Yvonne (die hier tijdelijk logeert vanwege haar been en beneden slaapt) iets te uitbundig. Met mijn staart gooide ik een beker op de grond, kapot natuurlijk. Mijn eerste streek van dit jaar!
1 januari
Gisteravond om 23.15 ging ik naar buiten voor een plasje. Het knalde behoorlijk, maar ik was helemaal niet bang. Ik heb de baas, vrouwtje en Yvonne een knuffel gegeven toen het twaalf uur was. Daarna de trap op en naar het vuurwerk gekeken. Zag er mooi uit. 5 minuten later heb ik Yvonne een duw gegeven (zij zat met haar gipsen been op de leuning van mijn stoel) en heb me opgerold en ben gaan slapen.
Iedereen een fijn nieuw jaar. Wat zal ik dit jaar weer voor streken gaan uithalen?